بزرگ‌ترین نقص J7 قبلی، رم پایین بود که در نسخه‌ی سال ۲۰۱۶ جبران شده است. سامسونگ با قراردادن دو گیگابایت رم در نسخه‌ی ۲۰۱۶ این گوشی را از یک گوشی میان‌رده‌ی ضعیف به میان‌رده‌ای قابل‌قبول تبدیل کرده است؛ همچنین تراشه‌ی اختصاصی سامسونگ روی این گوشی میان‌رده هم خودنمایی می‌کند. J7 جدید به کمک این تراشه و دو گیگابایت رم می‌تواند علاوه‌بر کاربری‌های روزمره، از پس بازی‌ها و پردازش‌های نسبتا سنگین هم بربیاید. مثل نسل قبلی برای این گوشی هم چیزی در حدود ۱۶ گیگابایت حافظه‌ی داخلی با امکان استفاده از کارت حافظه‌ی جانبی در نظر گرفته‌ شده است.

با داشتن J7 جدید باید خیالتان از اتصال به اینترنت پرسرعت راحت باشد؛ چراکه این گوشی می‌تواند به شبکه‌‌های ۴G متصل شود. در خانه و محل کار هم می‌توانید اینترنت را از طریق Wi-Fi دریافت کنید. همچنین امکان گوش‌دادن به رادیو و انتقال فایل از طریق بلوتوث هم وجود دارد. با اینکه J7 نسخه‌ی ۲۰۱۶ یک میان‌رده محسوب می‌شود، سامسونگ کم‌کاری نکرده و آن را به فناوری NFC هم مجهز کرده است.

از دیگر تغییرات سخت‌افزاری مثبت در سری جدید گوشی J7 می‌توان به ارتقا سیستم‌عامل به اندروید مارشمالو نسخه‌ی ۶ و افزایش ظرفیت باتری به ۳۳۰۰ میلی‌آمپر ساعت اشاره کرد. باتری جدید J7 چیزی در حدود ۱۵ روز در حالت آماده‌به‌کار باقی می‌ماند.

باید سامسونگ را به خاطر استفاده از نمایشگر‌های امولد در گوشی‌های میان‌رده‌اش تحسین کرد. با در نظر گرفتن ‌بازه‌ی قیمتی مناسب J7، سامسونگ برای جلب بیشتر مشتری از نمایشگر‌های اولد با فناوری سوپر امولد در این گوشی استفاده کرده است. سامسونگ گلکسی J7 نسخه‌ی ۲۰۱۶ به نمایشگری ۵٫۵اینچی با رزولوشن ۱۲۸۰ در ۷۲۰ مجهز شده است؛ همچنین این نمایشگر تراکم ۲۶۷ پیکسل بر اینچ دارد. صفحه‌ی لمسی این نمایشگر می‌تواند تا ۵ لمس را به‌صورت هم‌زمان پشتیبانی کند. نبود هیچ محافظی برای حفاظت از این نمایشگر در برابر خط‌وخش و صدمه‌های احتمالی و همچنین مجهزنشدنش به حسگر روشنایی، از ضعف‌های این نمایشگر است.

امکان جدیدی که سامسونگ برای بهبود روشنایی این گوشی زیر نور خورشید و استفاده در فضای باز قرار داده، نگرانی‌ها را بابت روشنایی کم نمایشگر از بین برده است. این حالت با نام «فضای خارجی» (Outdoor) در تنظیمات نمایشگر گنجانده‌ شده است. با انتخاب این گزینه، روشنایی نمایشگر برای ۱۵ دقیقه به‌اندازه‌ی ‌توجه‌برانگیز و مطلوبی افزایش می‌یابد. این روشنایی آن‌قدر زیاد است که می‌تواند خوانایی محتویات نمایشگر گوشی را زیر نور خورشید در حد مطلوبی افزایش دهد. با درنظرگرفتن همه‌ی این‌ها می‌توان گفت، نمایشگر J5 نسل جدید کیفیت و روشنایی مطلوبی دارد و برای انجام هر عملیاتی عالی به نظر می‌رسد.

وجه تمایز دو نسل مختلف از گوشی‌های J7، از ظاهرشان به‌صورت کامل نمایان می‌شود. در نسل قبلی فقط از پلاستیک در ساخت گوشی استفاده‌ شده بود؛ اما در نسخه‌ی ۲۰۱۶ برای ساخت شاسی اصلی گوشی از فلز استفاده‌ شده است. همین موضوع باعث شده تا ظاهر J7 نسخه‌ی ۲۰۱۶ جذاب‌تر از نسخه‌ی قبلی‌اش باشد؛ همچنین برش‌هایی که روی لبه‌های چپ و راست گوشی به وجود آمده‌اند؛ باعث شده‌ تا کنترل گوشی ساده‌تر از چیزی باشد که در نسل قبلی بود.

مکان قرارگیری کلید‌ها و پورت‌ها دقیقا مثل نسل قبلی است و همه‌چیز همان‌ جایی است که باید باشد. دسترسی به پورت‌ شارژ و جک ۳٫۵میلی‌متری که کنار هم روی لبه‌ی پایینی قرار دارند و همچنین کلید‌های کنترل صدا و روشن/خاموش روی لبه‌های چپ‌و‌راست، بسیار ساده است.

نکته‌ی جالب اینکه با وجود فلز در طراحی گوشی و افزایش ظرفیت باتری، J7 جدید سنگین‌تر نشده و چیزی در حدود ۱۷۰ گرم وزن دارد؛ همچنین ضخامت گوشی فقط چند دهم میلی‌متر افزایش داشته که اصلا به چشم نمی‌آید. باید گفت سامسونگ در طراحی این گوشی نهایت ظرافت و دقت را به خرج داده تا نتیجه‌ی کار عالی باشد.

فلش برای دوربین سلفی معمولا در گوشی‌هایی استفاده می‌شود که مخصوص عکاسی سلفی ساخته‌ شده‌اند؛ اما سامسونگ برای دوربین سلفی میان‌رده‌ی خوش‌قیمتش هم از فلش استفاده کرده است. اگر‌چه این دوربین از نظر عدد مگاپیکسل در مقایسه با نسل قبلی‌اش پیشرفتی نداشته است؛ اما با توجه به عدد دریچه‌ی دیافراگم، این گوشی تصاویر روشن‌تر و واضح‌تری ثبت می‌کند. دوربین سلفی J7 به سنسوری با رزولوشن ۵ مگاپیکسل و دریچه‌ی دیافراگم f/1.9 مجهز شده که تصاویری کم‌نویز و شفاف را در هر شرایط نوری نتیجه می‌دهد.

دوربین اصلی روی کاغذ هیچ تفاوتی با نسل قبلی‌اش نکرده است؛ اما نوع سنسور تغییر کرده تا بتواند نور بیشتری جذب کرده و تصاویر روشن‌تری ثبت کند. دوربینی با سنسور ۱۳ مگاپیکسل و دریچه‌ی دیافراگم f/1.9، به‌عنوان دوربین اصلی J7 نسخه‌ی ۲۰۱۶ ایفای نقش می‌کند. کیفیت تصاویر این دوربین، نسبت مستقیمی با نور محیط عکاسی دارد. در محیطی با نور مناسب، دوربین این گوشی عملکردی فوق‌العاده دارد؛ اما در محیط‌های با نور کم و نامناسب، تصاویر ثبت‌شده علاوه‌بر بافت نویز آزاردهنده، روشنایی مطلوبی هم ندارند. تصاویر ثبت‌شده به کمک دوربین اصلی این گوشی، رنگ‌هایی نزدیک به طبیعت دارند و حدومرز رنگ‌ها در آن‌ها رعایت شده است؛ همچنین کنتراست رنگ‌های سفید و سیاه هم قابل‌قبول به نظر می‌رسد.

رابط کاربری دوربین هم علاوه‌بر سادگی، امکانات مناسب و تنظیمات وسیعی را در اختیار کاربر می‌گذارد. با ورود به برنامه‌ی دوربین، آیکون‌هایی برای کنترل حالت فلش، استفاده از افکت‌های رنگی مختلف و عکاسی با تایمر به‌صورت دم‌دستی در نظر گرفته‌ شده‌اند؛ البته امکاناتی نظیر تغییر سایز تصویر، تغییر کیفیت ویدئو و فعال‌سازی خط‌‌کش در منویی جداگانه در دسترس هستند. امکان تغییر نوع کارکرد کلیدهای کنترل صدا هم هنگام عکاسی وجود دارد. اسلوب مختلف عکاسی که شامل حالت اتوماتیک، حالت پیشرفته، پاناروما، عکاسی متوالی، عکاسی ورزشی و چند گزینه‌ی دیگر می‌شوند، در منوی دیگری قابل‌ تغییرند. این دوربین ویدئوهایی را با نهایت رزولوشن ۱۹۲۰ در ۱۰۸۰ پیکسل، سرعت ۳۰ فریم بر ثانیه و صدای استریو ضبط می‌کند. این ویدئو‌ها کیفیت و سرعتی قابل‌قبول دارند. امکان تهیه‌ی ویدئو با کیفیت پایین‌تر هم وجود دارد.

سری J سامسونگ با تمرکز روی قدرت بازی و دوربین سلفی به بازار عرضه شد. موفقیت این سری در سال ۲۰۱۵ باعث شد تا سامسونگ سری جدید این گوشی را با پسوند ۲۰۱۶ وارد بازار کند. برای گوشی گلکسی J7 نسخه‌ی ۲۰۱۶، قابلیت‌های متعددی در نظر گرفته‌ شده و سعی شده طبق سطح انتظار کاربرانش طراحی و تولید شود تا ضعف‌های سری قبلی پوشش داده شود. این گوشی با امکان استفاده از دو سیم‌کارت و اتصال به شبکه‌ی ۴G، سخت‌افزاری بر پایه‌ی تراشه‌ی اختصاصی سامسونگ و دو گیگابایت رم، دوربین اصلی ۱۳مگاپیکسلی، دوربین سلفی ۵مگاپیکسلی که به فلش هم مجهز شده، سیستم‌عامل اندروید مارشمالو نسخه‌ی ۶٫۰ و طراحی زیبا با استفاده از فلز در کنار نمایشگری با پنل اولد، انتخابی مناسب در این بازه‌ی قیمتی است.